"Met een kleiner busje op tijd vertrokken richting de oude intellectuele en religieuze hoofdstad van het Champa koninkrijk: My Son.
Onderweg waren boeren druk met de rijstoogst. Een mooi gezicht. Doordat My Son nu op de Unesco lijst staat als heritage site lijkt er eindelijk tijd en geld te zijn voor de overblijfselen van wat de complexen eens waren. Wat niet gestolen of verwoest was in de oorlog was overgroeid met onkruid (of die de ruines verwoest of bij elkaar houdt laten we in het midden) maar met wat fantasie was voor te stellen hoe mooi en groot alles eens was".
Na terug te zijn gebracht door een jeep naar het beginpunt konden we even genieten van een koud drankje bij een cafe/restaurantje.

My Son

          My Son - is een verzameling van verlaten en gedeeltelijk verwoeste hindoetempels, die gebouwd zijn tussen de 4e en 14e eeuw door de koningen van de Champa. De tempels zijn gewijd ter verering van de god Shiva, waarvan de belangrijkste de "Bhadresvara" is.
Het tempelcomplex ligt op ��n uur rijden van Hoi An en ca. twee uur van Danang. Uit beide plaatsen worden excursies gemaakt, maar je kunt het ook zelf bezoeken. Deze cluster van tempels zijn te bezoeken tussen 06.30 en 16.30 uur.

In My Son zijn de meest uitgebreide overblijfselen van de Cham-periode te vinden. Het heeft een betoverende omgeving, omdat het in een weelderige jungle vallei ligt, omgeven door bergen met als hoogste piek de Cat's Tooth Mountain (Hon Quap). De tempels zijn in slechte conditie - slechts ongeveer 20 bouwsel hebben het overleefd. Eens moeten er ten minste 68 keer gestaan hebben. Maar het intieme karakter van deze plek, omgeven door klaterende beekjes, is nog steeds boeiend. My Son was ooit het belangrijkste intellectuele en religieuze centrum van het koninkrijk van Champa. Waarschijnlijk heeft het ook gediend als een begraafplaats van de vorsten van de Cham. In de late 19e eeuw werd het herontdekt door de Fransen, die delen van het complex herstelden, maar later verwoestten Amerikaanse bombardementen enkele tempels. Het was toen een basis van de Vietcong. Tegenwoordig maakt het sinds 1999 deel uit van het UNESCO World Heritage erfgoedlijst.

My Son

Slechts een handvol van deze monumenten hebben een beschrijving op borden, maar de recent lopende restauratie geeft goede informatie, waarin de geschiedenis van deze plek wordt beschreven.
Het is bij de ru�nes erg druk, dus je kunt beter vroeg of laat gaan, als je de mogelijkheid hebt. Door om 05.00 of 06.00 uit Hoi An, kom je aan voor zonsopgang aan. Je moet dan vertrekken, als de groepen excursies arriveren.
 

Het My Son tempelcomplex wordt beschouwd als ��n van de belangrijkste Hindoe tempelcomplexen in Zuidoost-Azi� en is het belangrijkste erfgoed van zijn soort in Vietnam. Het wordt vaak vergeleken met andere historische tempelcomplexen in Zuidoost-Azi�, zoals de Borobudur op Java in Indonesi�, Angkor Wat in Cambodja, Bagan in Myanmar en Ayutthaya in Thailand.
De tempels en tombes, die in My Son te vinden zijn, worden gedateerd in de periode tussen de 4e eeuw en de 14e eeuw na Chr. Echter, uit inscripties en andere gegevens blijkt, dat eerdere constructies waren. Helaas zijn die ter ziele gegaan.

Beschrijving van de belangrijkste gebouwen.

Archeologen beschouwen Groep B als het epicentrum van My Son. Zij worden in de beschrijvingen aangeduid met de letter B.
De belangrijkste Kalan (heiligdom), B1, was gewijd aan Bhadresvara, dat is een samentrekking van de naam van koning Bhadravarman, die de eerste tempel in My Son bouwde, gecombineerd met '-esvara', dat Shiva betekent. Het eerste gebouw op deze plek werd gebouwd in de 4e eeuw, maar werd vernietigd in de 6e eeuw en herbouwd in de 7e eeuw. Alleen de 11e-eeuwse basis, gemaakt van grote blokken zandsteen, staat nog overeind.

Bhadresvara

De nissen in de muur werden gebruikt om lampen op het hangen (Cham heiligdommen hadden geen ramen). De linga (een fallus symbool) werd ontdekt tijdens opgravingen in 1985, 1 meter onder zijn huidige positie.
B5, werd gebouwd in de 10e eeuw en werd gebruikt voor de opslag van heilige boeken en voorwerpen, die gebruikt werden voor ceremonies, die uitgevoerd werden in de B1. Het boot-vormige dak vertoont Maleis-Polynesische architecturale invloeden. In tegenstelling tot de andere heiligdommen, heeft dit gebouw ramen en het Cham metselwerk aan de binnenkant is origineel. Boven het raam aan de buitenmuur is een baksteen bas-reli�f van twee olifanten onder een boom met twee vogels erin.
De versiering op de buitenmuren van B4 is een uitstekend voorbeeld van een Cham decoratieve stijl, typisch voor de 9e eeuw en zei tegen wormen lijken. De stijl is in tegenstelling tot wat in andere Zuidoost-Aziatische culturen.
B3 heeft een Indiase invloeden: het piramidevormig dak van de torens is typisch Cham. Binnen B6 is een bad-vormige bekken voor het bewaren van het heilige water, dat over de linga (fallus symbool)in B1 werd gegoten. Dit is het enige bekende voorbeeld van een Cham bekken. B2 is een poort.
Rond de omtrek van groep B zijn kleine tempels, B7 tot B13, gewijd aan de goden van de richtingen van het kompas (dikpalaka).

De linga (fallus symbool)